بهترین سیرها سیر بیابان از فضولی بغدادی غزل 109

1 بهترین سیرها سیر بیابان فناست حالیا جمعیتی کانجاست در عالم کجاست

2 گشت ویران ملک این عالم درو مردم نماند منزل پر مردم معمور حالا آن سراست

3 بر نگردد هر که زین عالم بآن عالم رود در خوشی و ناخوشی این معنی استدلال ماست

4 در نکویی و بدی کار دو عالم ظاهر است هر که آن عالم بدست آورد این عالم نخواست

5 چون بیابد ذوق آن عالم درین عالم کسی هست این دیر فنا آن عشرت آباد بقاست

6 بی مذاق سیر آن عالم ازین عالم چه سود نفع ایام عمل موقوف هنگام جزاست

7 از بد و نیک جهان بگذر فضولی شاد زی بی نیاز از هر دو عالم بنده خاص خداست