نبود چو ماه روی تو تابنده از حکیم سبزواری غزل 178

1 نبود چو ماه روی تو تابنده اختری نامد مثال لعل تو رخشنده گوهری

2 از خیل آن و حسن کشی بر سرم سپاه بر یک تنی که دیده شبیخون لشگری

3 صد آفرین بصنع جهان آفرین که او جا داده صد جهان ملاحت بپیکری

4 گلزار خلد را شکند عطر خاطرم چون یاد آورم سر زلف معنبری

5 دیدم نگار را شده با غیر همنشین ای کاشکی به پهلوی من بود خنجری

6 عمر دوباره یابم و بیشک جوان شوم از دست دوست نوشم اگر یک دوساغری

7 اسرار طوطی است شکر خاء نطق او او را چه حاجت است بشهدی و شکری