1 این منم کز تو مرا حال بدین جای رسید این تویی کز تو مرا روز چنین باید دید

2 من همانم که به من داشتی از گیتی چشم چه فتاده ست که در من نتوانی نگرید

3 من همانم که مرا روی همی اشک شخود من همانم که مرا دست همی جامه درید

4 زندگانی را با مرگ بدل باید کرد چو مرا کار ازین کار بدین پایه رسید

5 دل من بستدی و باز کشیدی دل خویش دل ز من بیگنهی باز نبایست کشید

6 نفریبی تو مرا کز تو من آگه شده ام من نخواهم سخن و لابه تو نیز خرید

7 دل بدخواه من از انده من شادی کرد دوستی کس چو تو بد عهد و جفا کار ندید

8 آنچنان کار بیکبار چنین داند شد در همه حال زهر کار نباید ترسید