از تو همین تواضع عامی مرا از وحشی بافقی غزل 61

1 از تو همین تواضع عامی مرا بس است در هفته‌ای جواب سلامی مرا بس است

2 نی صدر وصل خواهم و نی پیشگاه قرب همراهی تو یک دو سه گامی مرا بس است

3 بیهوده گرد عرصهٔ جولانگه توام گاهی کرشمه‌ای و خرامی مرا بس است

4 خمخانه‌ای نمی‌طلبم از شراب وصل یک قطره بازمانده جامی مرا بس است

5 وحشی مگو، بگو سگ کو ، بلکه خاک راه یعنی ز تو نوازش مامی مرا بس است