1 که تنگ دوخت عفی الله قبای تنگ ترا که داد زیب دگر سرو لاله رنگ ترا

2 مصوری که جمال تو دید حیران ماند چو در خیال درآورد زیب و رنگ ترا

3 زسنگ لیلی اگر کاسه یی شکست چه شد جفاکشان همه بر سر زنند سنگ ترا

4 هزار بار دمی از برای مد نظر بلوح سینه کشم صورت خدنگ ترا

5 لطیفه ییست نهان در تکلمت که زناز بکس نمیکند اظهار صلح و جنگ ترا

6 سخن یکیست برو باغبان و عشوه مده که دل قبول ندارد گل دو رنگ ترا

7 دلم که همنفسی کرد با تو ای مطرب نوای ناله فزون ساخت تار چنگ ترا

8 نهفت ناله فغانی درون پرده ی دل چو گل بغنچه نگهداشت نام و ننگ ترا