آن زمان کو زلف را سر می‌برد از خاقانی شروانی غزل 98

1 آن زمان کو زلف را سر می‌برد از صبا پیوند عنبر می‌برد

2 در غم زنجیر مشکینش فلک هر زمان زنجیر دیگر می‌برد

3 در جمال روی او نظارگی دست را حالی به خنجر می‌برد

4 پس عجب نی گر رگ ایمان ما نیش آن مژگان کافر می‌برد

5 این عجب‌تر، کان لب نوشین به لطف گردنان را سر به شکر می‌برد

6 گفت خاقانی نه مرد درد ماست زین بهانه آبش از سر می‌برد