آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2359

1 آن سفره بیار و در میان نه و آن کاسه به پیش عاشقان نه

2 انبوه بریز نان که زشت است کآواز دهد کسی که نان نه

3 تن را چو بنان شکار کردی جان را برگیر و پیش جان نه

4 امروز قیامت تو برخاست برخیز قدم بر آسمان نه

5 از آتش عشق نردبان ساز بر گنبد چرخ نردبان نه

6 ای زهره ز چشم‌های هندو ترکانه تو تیر در کمان نه

7 گر سینه زیان کند ز زخمت زخمی دیگر بر آن زیان نه

8 چون نکته ز راه چشم گویی ما را همه مهر بر دهان نه

9 ای اشک چو رفتی از در چشم آن جا رو و سر بر آستان نه