آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 811

1 آن شکرپاسخ نباتم می‌دهد و آنک کشتستم حیاتم می‌دهد

2 آن که در دریای خونم غرقه کرد یونس وقتم نجاتم می‌دهد

3 در صفات او صفاتم نیست شد هم صفا و هم صفاتم می‌دهد

4 رخت را برد و مرا درویش کرد نک ز یاقوتش زکاتم می‌دهد

5 اسب من بستد پیاده مانده‌ام وز دو رخ آن شاه ماتم می‌دهد

6 کوه طور از شاهماتش پاره شد من کم از کاهم ثباتم می‌دهد

7 ماه عید روز وصلش خواستم از شب هجران براتم می‌دهد

8 چون برون از شش جهت بد گنج عشق زان جهت بی این جهاتم می‌دهد