آن ماه که گفتی ملک رحمانست از سعدی شیرازی رباعی 18

1 مشمر برد ملک آن پادشاه که وی را نباشد خردمند پیش

2 خردمند گو پادشاهش مباش که خود پاشاهست بر نفس خویش

1 شنیدم که وقتی گدازاده‌ای نظر داشت با پادشازاده‌ای

2 همی‌رفت و می‌پخت سودای خام خیالش فرو برده دندان به کام

1 بگذشت و چه گویم که چه بر من بگذشت سیلاب محبتم ز دامن بگذشت

2 دستی به دلم فرو کن ای یار عزیز تا تیر ببینی که ز جوشن بگذشت

1 عشقبازی نه من آخر به جهان آوردم یا گناهیست که اول من مسکین کردم

2 تو که از صورت حال دل ما بی‌خبری غم دل با تو نگویم که ندانی دردم