آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 19

1 آن شغالی رفت اندر خم رنگ اندر آن خم کرد یک ساعت درنگ

2 پس بر آمد پوستش رنگین شده که منم طاووس علیین شده

3 پشم رنگین رونق خوش یافته آفتاب آن رنگها بر تافته

4 دید خود را سبز و سرخ و فور و زرد خویشتن را بر شغالان عرضه کرد

5 جمله گفتند ای شغالک حال چیست که ترا در سر نشاطی ملتویست

6 از نشاط از ما کرانه کرده‌ای این تکبر از کجا آورده‌ای

7 یک شغالی پیش او شد کای فلان شید کردی یا شدی از خوش‌دلان

8 شید کردی تا به منبر بر جهی تا ز لاف این خلق را حسرت دهی

9 بس بکوشیدی ندیدی گرمیی پس ز شید آورده‌ای بی‌شرمیی

10 گرمی آن اولیا و انبیاست باز بی‌شرمی پناه هر دغاست

11 که التفات خلق سوی خود کشند که خوشیم و از درون بس ناخوشند