آن لعل شکر خنده گر از از خاقانی شروانی غزل 339

1 آن لعل شکر خنده گر از هم بگشایی حقا که به یک خنده دو عالم بگشایی

2 ورچه نگشائی لب و در پوست بخندی از رشتهٔ جانم گره غم بگشایی

3 مجروح توام شاید اگر زخم ببندی رحمی کن ار حقهٔ مرهم بگشایی

4 کاری است فرو بسته، گشادن تو توانی صد مشکل ازین‌گونه به یک‌دم بگشایی

5 اندیشه مکن سلسلهٔ چرخ نبرد گر کار چو زنجیر من از هم بگشایی

6 گفتی چو فلک دست جفا برنگشایم ایمن نشوم، گر تو توئی هم بگشایی

7 هان ای دل خاقانی از آه سحری کوش کاین چنبر افلاک خم از خم بگشایی