آن گل از طرف کشت می‌آید از بابافغانی شیرازی غزل 290

1 آن گل از طرف کشت می‌آید وه چه عنبرسرشت می‌آید

2 بسته زنار و دل دگر کرده مست سوی کنشت می‌آید

3 شب کجا باده خودرویی ای گل کز تو بوی بهشت می‌آید

4 از سرم پا کشیدی و گفتم که سر من به خشت می‌آید

5 به دعای فرشته رد نشود آنچه از سرنوشت می‌آید

6 ای فغانی سزای تست بکش آنچه از خوب و زشت می‌آید