که برد به نزد شاهان ز من از حافظ شیرازی غزل 468

1 که برد به نزد شاهان ز من گدا پیامی که به کوی می فروشان دو هزار جم به جامی

2 شده‌ام خراب و بدنام و هنوز امیدوارم که به همت عزیزان برسم به نیک نامی

3 تو که کیمیافروشی نظری به قلب ما کن که بضاعتی نداریم و فکنده‌ایم دامی

4 عجب از وفای جانان که عنایتی نفرمود نه به نامه‌ای پیامی نه به خامه‌ای سلامی

5 اگر این شراب خام است اگر آن حریف پخته به هزار بار بهتر ز هزار پخته خامی

6 ز رهم میفکن ای شیخ به دانه‌های تسبیح که چو مرغ زیرک افتد نفتد به هیچ دامی

7 سر خدمت تو دارم بخرم به لطف و مفروش که چو بنده کمتر افتد به مبارکی غلامی

8 به کجا برم شکایت به که گویم این حکایت که لبت حیات ما بود و نداشتی دوامی

9 بگشای تیر مژگان و بریز خون حافظ که چنان کشنده‌ای را نکند کس انتقامی