رخصت طوفان دهم گر اشک از اسیر شهرستانی غزل 14

1 رخصت طوفان دهم گر اشک عالمگیر را گم کند چون موج دریا رشته تدبیر را

2 دل که بی آه است خواهم از نظر افکندنش بر میان بهر چه بندم ترکش بی تیر را