1 ربع مسکون چو از طریق شمار شد به فرسنگ بیست و چار هزار

2 تو اگر واقفی به صرف و صروف بدلش کن به بیست و چار حروف

3 ساعت شب چو ضم کنی با روز خود بود بیست و چار آدم سوز

4 قاف قول شهادتین ترا بی‌ریا و نفاق و کیف و مِرا

5 از همه عالمت برون آرد نه به آلت به کاف و نون آرد

6 از ورای خرد سخن زو گو وردت این بس که لاهو الّا هو

7 کلمهٔ حق چو در شمار آمد عدد حرف بیست و چار آمد

8 نیمی از بحر جان دوازده دُرج نیمی از چرخ دین دوازده بُرج

9 دُرجها پر ز دُرّ امید است برجها پر ز ماه و خورشید است

10 درِّ دریای این جهانی نه ماه و خورشید آسمانی نه

11 درِّ دریای عالم جبروت ماه و خورشید آسمان سکوت