ای ترا هرگز نبوده یاری از از سیف فرغانی غزل 334

1 ای ترا هرگز نبوده یاری از یاران دریغ وصل خود را چند داری از طلب کاران دریغ

2 غم فرستادی بجانم جان بدل ایثار کرد یار را هرگز نباشد راحت از یاران دریغ

3 ما همه بیمار عشق و داروی ما وصل تست ظلم باشد داشتن دارو ز بیماران دریغ

4 شمع وصلت کرده روشن روز چندین خفته را در شب تاریک هجرت مانده بیداران دریغ

5 خشک شد بی آب وصلت کشت زار عیش ما تا بکی داری ز کشت خشک ما باران دریغ

6 من باقبالی برین در دارم آبی ورنه داشت خاک این درگاه را دولت ز بسیاران دریغ

7 هرکه بیند با رقیبان مر ترا گوید همی هستی ای گنج گهر در صحبت ماران دریغ

8 یار زیبایی ولیکن انده یارانت نیست دلبری لیکن نداری خوی دلداران دریغ