ظالمی را حکایت کنند از سعدی شیرازی گلستان 26

ظالمی را حکایت کنند که هیزم درویشان خریدی به حیف و توانگران را دادی به طرح، صاحبدلی بر او گذر کرد و گفت ,

2 ماری تو که هر که را ببینی بزنی یا بوم که هر کجا نشینی بکنی

3 زورت ار پیش می‌رود با ما با خداوند غیب دان نرود

4 زورمندی مکن بر اهل زمین تا دعایی بر آسمان نرود

حاکم از گفتن او برنجید و روی از نصیحت در هم کشید و بر او التفات نکرد. تا شبی که آتش مطبخ در انبار هیزمش افتاد و سایر املاکش بسوخت و از بستر نرمش به خاکستر گرم نشاند. اتفاقاً همان شخص بر او بگذشت و دیدش که با یاران همی‌گفت ندانم این آتش از کجا در سرای من افتاد. گفت از دود دل درویشان. ,

6 حذر کن ز دود درونهای ریش که ریش درون عاقبت سر کند

7 به هم بر مکن تا توانی دلی که آهی جهانی به هم بر کند

بر تاج کیخسرو نبشته بود: ,

9 چه سالهای فراوان و عمر‌های دراز که خلق بر سر ما بر زمین بخواهد رفت

10 چنان که دست به دست آمده‌ست ملک به ما به دستهای دگر همچنین بخواهد رفت