نوجوان مرا فلک از ادیب الممالک فراهانی غزل 70

1 نوجوان مرا فلک خوندل ریخت در ایاغ نونهال مرا سپهر کند از بن بطرف باغ

2 شمعی افروختم که گشت روشن از نور او جهان ناگهان صرصری وزید کرد خاموش آن چراغ

3 ای فقید کمال و فضل ای شهید سنان غم از غمت دیده پر ز اشک بی رخت سینه پر ز داغ

4 در عزای تو قامتم گشت خمیده چون کمان وز فراق تو روز من شد سیه همچو پر زاغ

5 چون بیاد تو بگروم غافل از خویشتن شوم در پی جان شکر دوم تا کنم مرگرا سراغ

6 بسکه چون لاله بر دلم داغ هجرت گرفته جای گشت تایخ رفتنت لاله دارد دلی بداغ