مدرس فقر و فنا را سبقیم از صفای اصفهانی غزل 100

1 مدرس فقر و فنا را سبقیم اولین نکته و آخر ورقیم

2 ورق آخر دیوان وجود نکته اول موجود حقیم

3 آفتابیم و بابریم نهان گه پدیدار بشکل شفقیم

4 گاه از برد انامل شاداب گاه از آتش دل محترقیم

5 محیی عظم رمیم غفلات منجی مهلکه من غرقیم

6 باطن ظاهر و پیدای نهان جامع مجتمع مفترقیم

7 جلوه اقدس اسماء صفات که مقدس شده در ما خلقیم

8 تن خاکیست که بر خاک رود من و دل بر سر این نه طبقیم

9 نسق عشق صراطیست قویم ما بقانون هدی زان نسقیم

10 در بردیده کفریم کمان بر سر کاخ هدایت وهقیم

11 هم ز مصداق ابد مایفهم هم بمفهوم ازل ماصدقیم

12 آخر لاحقه ختم کمال اول سابقه ماسبقیم

13 ازلیم و ابدیم اندر حال غیر ما باطل و ما عین حقیم

14 ز صفا رسته و در بحر فنا سر فرو برده بدون غلقیم