1 توانی گر درین ره ترک جان کرد توانی عیش با جان جهان کرد

2 اگر جان رفت جانان هست بر جای بجانان زندگی خوشتر توان کرد

3 چه باشد جان و صد جان در ره دوست جهانی جان بقربان میتوان کرد

4 اگر دل از جهان کندن توانی توانی هرچه خواهی در جهان کرد

5 گرش سر در نیاری می‌توانی به زیر پا فلک را نردبان کرد

6 اگر دل از زمین کندن توانی توانی رخنهٔ در آسمان کرد

7 توانی خاک در چشم زمین ریخت توانی حلقه در گوش زمان کرد

8 بود نقش جهان را جمله قابل دلت را هرچه خواهی میتوان کرد

9 ترا چشم دو عالم می‌توان دید ترا گوش دو عالم می‌توان کرد

10 کسی کو بست دل در مهر جانان مر او را میرسد این گفت و آن کرد

11 سزد مر بیدلان را اینچنین گفت سزد مر عاشقانرا آن چنان کرد

12 دل از خود گر توان کندن درین راه بسی دشوار فیض آسان توان کرد