طراز سبزهٔ بر گلشن عذار خوش از وحشی بافقی غزل 42

1 طراز سبزهٔ بر گلشن عذار خوش است معین است که گلشن به نوبهار خوش است

2 چه خوش بود طرف روی یار از خط سبز بلی چو سبزه دمد طرف لاله زار خوش است

3 اگر چه خوش نبود در نظر غبار ولی گر از خط تو بود در نظر غبار خوش است

4 به بوی مشک جراحت شود فزون و مرا جراحت دل از آن خط مشکبار خوش است

5 به یاد سبزه خطی گشت سبزه کن وحشی که سبزه سرزده اطراف جویبار خوش است