تبارک الله از محمدحسین غروی اصفهانی غزل 48

1 تبارک الله از آن طلعت چو ماه و تعالی نه ماه را است چنین غره و نه این قد و بالا

2 ندیده در افق اعتدال دیدۀ گردون کوجهه قمراً او کحاجبیه هلالا

3 جمال چهرۀ خورشید از ان شعاع جبینست و حیث قابله البدر فاستنم کمالا

4 زند عقیق لبش طعنه ها بلعل بدخشان سبق برد دُر دندان او ز لؤلؤ لالا

5 هزار خسرو و پرویز را دل است چو فرهاد ز شور صحبت شیرین آن شهنشه والا

6 بخنجر مژه و تیر غمزه ام مزن ای جان که خسته ام من و بیجان و لا اطیق قتالا

7 ز رنج عشق تو رنجورم آن چنانکه تو دانی که گر بجانب من بنگری رأیت خیالا

8 ببانگ دیو طبیعت چنان زراه شدم دور که گر تو دست نگیری لقد ضللت ضلالا

9 ذلیل و مفتقرم ای عزیز مصر حقیقت بده نجاتم از این پستی و ببر سوی بالا