1 ای آفتاب حسن تو را آفتاب سجده برد همچو من از آسمان

2 خردی تو و بزرگ تو را پایگاه سال تو اندک و تو بسیار دان

3 چو آفتاب خردی در چشم خلق لیکن رسیده نور تو در هر مکان

4 از فرقت تو بر من تاریک دهر در وصلت تو روشن بر من جهان

5 در طبع تو همی ز تو زاید گهر وز آفتاب زاید گوهر به کان

6 گر ز آفتاب نور بکاهد ز تو چه فزایدم به چشم آب روان

7 نتوان به تو رسیدن جانا همی در آفتاب و ماه رسش کی توان