آفتابی در قمر از شاه نعمت‌الله ولی مثنوی 32

1 آفتابی در قمر پیدا شده فتنهٔ دور قمر در وا شده

2 چیست عالم صورت اسمای او صورت و معنی به هم باشد نکو

3 اسم او ذات و صفات او بود نام او یک نزد ما آن دو بود

4 معنی اسم و مسمی باز جو عارفی را گر بیابی راز گو

5 آفتابی رو نموده مه لقا بنگر این آئینهٔ گیتی نما

6 ذره ای بی نور او بینیم ، نی یک نفس با غیر بنشینیم ، نی

7 علم ذوقست ای برادر گوش کن جام می شادی رندان نوش کن