صوفی گلی بچین و مرقع به خار بخش
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
1 صوفی گلی بچین و مرقع به خار بخش وین زهد خشک را به می خوشگوار بخش
2 طامات و شطح در ره آهنگ چنگ نه تسبیح و طیلسان به می و میگسار بخش
3 زهد گران که شاهد و ساقی نمی‌خرند در حلقه چمن به نسیم بهار بخش
4 راهم شراب لعل زد ای میر عاشقان خون مرا به چاه زنخدان یار بخش
5 یا رب به وقت گل گنه بنده عفو کن وین ماجرا به سرو لب جویبار بخش
6 ای آن که ره به مشرب مقصود برده‌ای زین بحر قطره‌ای به من خاکسار بخش
7 شکرانه را که چشم تو روی بتان ندید ما را به عفو و لطف خداوندگار بخش
8 ساقی چو شاه نوش کند باده صبوح گو جام زر به حافظ شب زنده دار بخش
معنی شعر:
بهتر است غرور بی جا، خودبینی، تعصب و بی توجهی به دیگران را از خودت دور کنی؛ زیرا اطرافیان و نزدیکانت به خاطر این صفات زشت و ناپسند از تو دلخور و آزرده هستند. از درگاه خداوند طلب استغفار کن و از محبت خود به دیگران دریغ مورز و از دخالت بی جا در زندگی دیگران و نصایح و انتقاد بی مورد بپرهیز
ادامه توضیحات شاعر