1 چنین پاسخ نامه گردید زود که جز رزم نبود دگر هیچ سود

2 چو فردا سر از خواب دوشین کشم سپه بار دیگر بدین کین کشم

3 درآیم به میدان هیتال شاه یکی رزم سازم درین کینه گاه

4 به بینیم تا بر که باشد سپهر سپهر بلند فروزنده مهر

5 فرستاده آن نامه بگرفت برد به نزدیک هیتال با وی سپرد

6 و زین روی ارژنگ فرمود کوس نوازند هنگام بانگ خروس

7 که فردا کمر کینه را بسته ام که از رزم هیتال دلخسته ام

8 چو فردا کشد تیغ تیز آفتاب غو کوس سازد تهی سر ز خواب

9 یکی رزم سازیم در کینه گاه که از خون زند موج دریا به ماه

10 بگفت این و شد زی سراپرده شاه بخوابید بر تخت آن نیکخواه

11 سپهدار آمد به خرگاه باز بخوابید بر تخت زر سرفراز