1 چنین نقلست کایّوب پیمبر که عمری در بلائی بود مضطر

2 هم از گرگان دنیا رنج دیده هم از کِرمان بسی سختی کشیده

3 درآمد جبرئیل و گفت ای پاک چه می‌باشی، بنال از جان غمناک

4 که گر باشد ترا هر دم هلاکی ازان حق را نباشد هیچ باکی

5 اگر عمری صبوری پیش آری نهٔ حق گر صبوری بیش داری

6 چنان تقدیر گردانست پرگار زوَی کس نیست یک نقطه خبردار

7 نه دل از دل خبر دارد نه جان هم ولی کاری روان بی این و آن هم