زهی با لعل تو شهد و شکر هیچ از سیف فرغانی غزل 132

1 زهی با لعل تو شهد و شکر هیچ خهی با روی تو شمس و قمر هیچ

2 لبم را بر لبت نه تا ببینم که با او نسبتی دارد شکر هیچ

3 دهانت دیدم وآن گشت باطل که می گفتم نیاید در نظر هیچ

4 وزین معنی عجب دارم که چون من جهانی دل نهادستند بر هیچ

5 ز دندان تو نیز اندر شگفتم که چندین در نهان چونست در هیچ

6 درین مدت که از روی تو دورم که چون عمرت ندیدم برگذر هیچ

7 شکیبایی و دل آبند و روغن ندارند الفتی با یکدگر هیچ

8 تو مست حسن و من مست تو ونیست ترا از من مرا از خود خبر هیچ

9 همی ترسم که عشق سیف با تو شود چون کار دنیا سربسر هیچ