زهی! شب نسخه‌ای از از اوحدی مراغه‌ای غزل 159

1 زهی! شب نسخه‌ای از زلف و خالت تراز کسوت خوبی جمالت

2 حروف نقش چین را نسخه کرده مسلسل گشتن زلف چو دالت

3 به نام ایزد، چه فرخ فالم امروز! که دیدم طلعت فرخنده فالت

4 اگر بودی مرا در دست مالی نمی‌بودم بدین سان پایمالت

5 بسی گندم نمایی می کنی، لیک نشاید شد بدین‌ها در جوالت

6 تو می‌گوئی که که: من ما هم، ولیکن من مسکین ندیدم جز بسالت

7 نگشتی اوحدی همچون خیالی اگر در خواب می‌دیدی خیالت