بیداد براین تنگدل آخر بس کن از خاقانی رباعی 255

1 می‌خور که جهان حریف جوی است آفاق ز سبزه تازه روی است

2 بر عیش زدند ناف عالم اکنون که بهار نافه بوی است

1 عذر از که توان خواست که دلبر نپذیرد افغان چه توان کرد که داور نپذیرد

2 زرگونهٔ من دارد و گر زر دهم او را ننگ آیدش از گونهٔ من زر نپذیرد

1 سر و زر کو که منت یارم جست فرصت آمدنت یارم جست

2 بن مویی ز دلم کم نشود سر موئی ز تنت یارم جست