کسایی مروزی

قامت چون سرو روانش از کسایی مروزی دیوان اشعار 25

دیوان اشعار 25 ام از 114 دیوان اشعار

خانه / کسایی مروزی / دیوان اشعار کسایی مروزی / دیوان اشعار شماره 25

1 قامت چون سرو روانش نگر آخته ، آن موی میانش نگر

2 زلف و رخش دیدی و اکنون بیا آن لب شیرین و زبانش نگر

3 کَشّی آن چشم سیاهش ببین خوشّی آن تنگ دهانش نگر

4 بُرد به یک ضربه دل و جان من آن نَدَب و داو گرانش نگر

کسایی مروزی

شعر شعر کهن دیوان اشعار کسایی مروزی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از کسایی مروزی

1 مدحت کن و بستای کسی را که پیمبر بستود و ثنا کرد و بدو داد همه کار

2 آن کیست بدین حال و که بوده است و که باشد ؟ جز شیر خداوند جهان ، حیدر کرّار

1 زاغ بیابان گزید خود به بیابان سزید باد به گل بر بَزید گل به گل اندر غژید

2 یاسمن لعل پوش سوسن گوهر فروش بر زنخ پیلگوش نقطه زد و بشکلید

1 ای عمر خویش کرده به بیهودگی یله خشنود بندگان و خداوند با گله

2 ای خویشتن به جامهٔ نیکو فریفته وندر زیان همیشه تو را بانگ و مشغله

شاعر شعر قامت چون سرو روانش نگر کسایی مروزی می باشد.

این شعر در قرن 4 سروده شده است.

قالب شعر قامت چون سرو روانش نگر دیوان اشعار است

این شعر در دسته‌بندی شعر شاد, شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر شاد, شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, می‌نوشی است.

شعربعدی

114 / 25

شعرقبلی

بنر