خیره از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3026

1 خیره چرا گشته‌ای خواجه مگر عاشقی کاسه بزن کوزه خور خواجه اگر عاشقی

2 کاش بدانستیی بر چه در ایستاده‌ای کاش بدانستیی بر چه قمر عاشقی

3 چشمه آن آفتاب خواب نبیند فلک چشمت از او روشنست تیزنظر عاشقی

4 شیر فلک زین خطر خون شده استش جگر راست بگویم مرنج سخته جگر عاشقی

5 ای گل تر راست گو بر چه دریدی قبا ای مه لاغرشده بر چه سحر عاشقی

6 ای دل دریاصفت موج تو ز اندیشه‌هاست هر دم کف می‌کنی بر چه گهر عاشقی

7 آنک از او گشت دنگ غم نخورد از خدنگ ور تو سپر بفکنی سسته سپر عاشقی

8 جمله اجزای خاک هست چو ما عشقناک لیک تو ای روح پاک نادره‌تر عاشقی

9 ای خرد ار بحریی دم مزن و دم بخور چون هنرت خامشیست بر چه هنر عاشقی