1 ضیغمی نسل پذیرفته ز دیو آهویی نام نهاده یکران

2 آفتابی، که ز چابک قدمی بر سر ذره نماید جولان

1 بود اعور و کوسج و لنگ و پس من نشته برو چون کلاغی بر اعور

1 شاد زی با سیاه چشمان، شاد که جهان نیست جز فسانه و باد

2 زآمده شادمان بباید بود وز گذشته نکرد باید یاد

1 هرکه نامخت ازگذشت روزگار نیز ناموزد ز هیچ آموزگار