ای بهار جان و ای جان بهار از فیض کاشانی غزل 441

1 ای بهار جان و ای جان بهار ز ابر رحمت جان ما را تازه دار

2 تاب قهری بر هوای دل بزن آب لطفی بر زمین دل ببار

3 پای توفیق از سر ما وا مگیر دست تائید از دل ما بر ندار

4 ریشه جان را از آن کن آبکش میوهٔ دلرا ازین کن آبدار

5 مبتلای محنت هجرم مکن بر سر من هرچه میخواهی بیار

6 هرچه میخواهی بکن آن توام لیکن از خود یکنفس دورم مدار

7 ای ز تو سر سبز باغ عاشقان سایه خود از سر ما بر مدار

8 دست غفران چون برون آری ز جیب این سر شوریده ما را بخار

9 ره بسوی خود نمودی فیض را از کرم دارش درین ره استوار

10 در ازل لطفی عنایت کردهٔ تا ابد این رحمت پاینده دار