بهار آیو به هر شاخی گلی از باباطاهر دوبیتی 321

1 شبی دیرم زهجرت تار تارو گرفته ظلمتش لیل و نهارو

2 خداوندا دلم را روشنی ده که تا وینم جمال هشت و چارو

1 ته کت نازنده چشمان سرمه سائی ته کت زیبنده بالا دلربایی

2 ته کت مشکین دو گیسو در قفائی بمو واجی که سرگردان چرائی

1 ز دست چرخ گردون داد دیرم هزاران ناله و فریاد دیرم

2 نشنید دستانم با خس و خار چگونه خاطر خود شاد دیرم

1 اگر دستم رسد بر چرخ گردون از او پرسم که این چون است و آن چون

2 یکی را می‌دهی صد ناز و نعمت یکی را نان جو آلوده در خون

1 چه خوش بی‌ مهربانی هر دو سر بی که یکسر مهربانی دردسر بی

2 اگر مجنون دل شوریده‌ای داشت دل لیلی از آن شوریده تر بی