بهار آمد نگه می از اقبال لاهوری زبور عجم 128

1 قلب را از صبغة الله رنگ ده عشق را ناموس و نام و ننگ ده

2 طبع مسلم از محبت قاهر است مسلم ار عاشق نباشد کافر است

1 تو دانی که بازان ز یک جوهرند دل شیر دارند و مشت پرند

2 نکو شیوه و پخته تدبیر باش جسور و غیور و کلان گیر باش

1 شاه عالمگیر گردون آستان اعتبار دودمان گورگان

2 پایه ی اسلامیان برتر ازو احترام شرع پیغمبر ازو

1 مثل آئینه مشو محو جمال دگران از دل و دیده فرو شوی خیال دگران

2 آتش از ناله مرغان حرم گیر و بسوز آشیانی که نهادی به نهال دگران