بهار آمد و گویی که باد نوروزی از سیف فرغانی غزل 537

1 بهار آمد و گویی که باد نوروزی فشانده مشک بر اطراف باغ پیروزی

2 کنار جوی چو شد سبز در میان چمن بیا بگو که چه خواهم من از تو نوروزی

3 ز وصل شاهد گل گشت ناله بلبل چو در فراق تو اشعار من بدلسوزی

4 چه باشد ار تو بدان طلعت جهان افروز چراغ دولت بیچاره یی برافروزی

5 بلای عشق تو تا زنده ام نصیب منست باقتضای اجل منقطع شود روزی

6 چو هست در حق من اقتضای رای تو بد مگر که بخت منت می کند بدآموزی

7 مخواه هیچ به جز عشق سیف فرغانی که عشق دوست ترا به ز هر چه اندوزی