بهار و عید می‌آید که عالم از حسین خوارزمی غزل 81

1 بهار و عید می‌آید که عالم را بیاراید ولیکن بلبل دل را نسیم یار می‌آید

2 دلی کز هجر گل روئی چو لاله داغها دارد شمیم وصل اگر نبود ز باغ و روضه نگشاید

3 اگر بی دوست جنت را بصد زینت بیارایند بجان دوست کاندر وی دل عاشق بیاساید

4 در و دیوار جنت را بآه دل بسوزانم اگر دلدار اهل دل در او دیدار ننماید

5 چو نور جان هر مقبل صفائی دارد این منزل ولی بی وصل اهل دل دلم را خوش نمیآید

6 جمال طلعت جانان تواند دید مشتاقی که او آیینه دل را ز زنگ غیر بزداید

7 حسین ار دوست جانت را بناز و عشوه میسوزد ترا باید رضا دادن بهر چه دوست فرماید