سخن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 921

1 سخن که خیزد از جان ز جان حجاب کند ز گوهر و لب دریا زبان حجاب کند

2 بیان حکمت اگر چه شگرف مشعله ایست ز آفتاب حقایق بیان حجاب کند

3 جهان کفست و صفات خداست چون دریا ز صاف بحر کف این جهان حجاب کند

4 همی‌شکاف تو کف را که تا به آب رسی به کف بحر بمنگر که آن حجاب کند

5 ز نقش‌های زمین و ز آسمان مندیش که نقش‌های زمین و زمان حجاب کند

6 برای مغز سخن قشر حرف را بشکاف که زلف‌ها ز جمال بتان حجاب کند

7 تو هر خیال که کشف حجاب پنداری بیفکنش که تو را خود همان حجاب کند

8 نشان آیت حقست این جهان فنا ولی ز خوبی حق این نشان حجاب کند

9 ز شمس تبریز ار چه قراضه‌ایست وجود قراضه‌ایست که جان را ز کان حجاب کند