روح بخشی، ای نسیم صبحدم از شیخ بهایی مثنوی 7

1 روح بخشی، ای نسیم صبحدم خود مگر می‌آیی از ملک عجم

2 تازه گردید از تو درد اشتیاق می‌رسی گویا ز اقلیم عراق

3 مردهٔ صد ساله یابد از تو جان تو مگر کردی گذر از اصفهان