صوفی بیا که آینه صافیست جام را
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
1 صوفی بیا که آینه صافیست جام را تا بنگری صفای می لعل‌فام را
2 راز درون پرده ز رندان مست پرس کاین حال نیست زاهد عالی‌مقام را
3 عَنقا شکار کَس نشود دام بازچین کآنجا همیشه باد به دست است، دام را
4 در بزم دور، یک‌دو قدح درکش و برو یعنی طمع مدار وصال دوام را
5 ای دل شباب رفت و نچیدی گلی ز عیش پیرانه‌سر مکن هنری ننگ و نام را
6 در عیش نقد کوش که چون آبخور نماند آدمْ بهشتْ، روضهٔ دارُالسَلام را
7 ما را بر آستان تو بس حق خدمت است ای خواجه بازبین به تَرَحُّم غلام را
8 حافظ مرید جام می است ای صبا برو وز بنده بندگی برسان شیخ جام را
معنی شعر:
مناعت طبع خود را حفظ کن و از افراط و تفریط دوری کن. سعی کن واقع بین باشی و فرصت ها را مغتنم بداری. با زیردستان مهربان باش و درکارها با صاحبان خرد مشورت کن.
ادامه توضیحات شاعر