1 ای پسر از مردم زمانه حذر گیر بگذر ازین کوی و خانه جای دگر گیر

2 در تو نظرهای خلق تیر عدو دان تیغ بیفگن برای دفع سپر گیر

3 چون تو ندانی طریق غوص درین بحر حشو صدف ممتلی بدر و گهر گیر

4 چون تو نه آنی که ره بری بمعانی جمله جهان نیکوان خوب صور گیر

5 گر بجهد آتشی ززند عنایت سوخته دل بپیش او برو در گیر

6 یار اگرت از نگین خویش کند مهر نام ازو همچو شمع و مهر چو زر گیر

7 پای بنه برفراز چرخ و چو خورشید جمله آفاق را بزیر نظر گیر

8 باز دلت چون بدام عشق در افتاد خیل ملک را چو مرغ سوخته پر گیر

9 مرغ سعادت بشام چون بگرفتی دام تضرع بنه بوقت سحر گیر

10 جان شریف تو مغز دانه نفس است سنگ بزن مغز را ز دانه بدر گیر

11 چون سر تو زیر دست راهبری نیست جمله اعضای خویش پای سفر گیر

12 بگذر ازین پستی از بلندی همت وین همه بالا و شیب زیر و زبر گیر

13 صدق ابوبکر را علم کن و با خود تیغ علی وار زن جهان چو عمر گیر

14 سیف برو جان بباز و نصرت دل کن دامن معشوق را بدست ظفر گیر

15 عیب عملهای خویشتن چو ببینی بحر دلت را چو علم کان هنر گیر