گاه لطفی می‌نماید گه جفایی می‌کند
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
1 گاه لطفی می‌نماید گه جفایی می‌کند شوخی آن طفل هردم اقتضایی می‌کند
2 آه ازآن نورس که گه رخ می‌نماید گاه زلف هرزمان ما را گرفتار بلایی می‌کند
3 هر طرف صد مبتلا دارد ولی از سرکشی او کجا پروای حال مبتلایی می‌کند
4 کار من عشقست جز کویت ندارم هیچ‌جا هرکسی تدبیر کار خود ز جایی می‌کند
5 وعده مهر و وفا تا کی دهد آن تندخو وقت شد گر وعده خود را وفایی می‌کند
6 خون شود یارب که بربودست صبر و طاقتم دل که هر دم آرزوی دلربایی می‌کند
7 حاکم تقدیر در هر کار حکمی کرده است هرکه می‌گیرد خلاف او خطایی می‌کند
8 بنده لعل لب یارم فضولی کان طبیب درد دل در هرکه می‌بیند دوایی می‌کند