کسی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 920

1 کسی که عاشق آن رونق چمن باشد عجب مدار که در بی‌دلی چو من باشد

2 حدیث صبر مگویید صبر را ره نیست در آن دلی که بدان یار ممتحن باشد

3 چو عشق سلسله خویش را بجنباند جنون عقل فلاطون و بوالحسن باشد

4 به جان عشق جان نبرد وگر درونه صد برج و صد بدن باشد

5 اگر چو شیر شوی عشق شیرگیر قویست وگر چه پیل شوی عشق کرکدن باشد

6 وگر به قعر چهی درروی برای گریز چو دلو گردن از او بسته رسن باشد

7 وگر چو موی شوی موی می‌شکافد عشق وگر کباب شوی عشق باب زن باشد

8 امان عالم عشقست و معدلت هم از اوست وگر چه راه زن عقل مرد و زن باشد

9 خموش کن که سخن را وطن دمشق دلست مگو غریب ورا کش چنین وطن باشد