یکی متفق بود بر منکری از سعدی شیرازی بوستان 17

1 یکی متفق بود بر منکری گذر کرد بر وی نکو محضری

2 نشست از خجالت عرق کرده روی که آیا! خجل گشتم از شیخ کوی!

3 شنید این سخن پیر روشن روان بر او بر بشورید و گفت ای جوان

4 نیاید همی شرمت از خویشتن که حق حاضر و شرم داری ز من؟

5 نیاسایی از جانب هیچ کس برو جانب حق نگه دار و بس

6 چنان شرم دار از خداوند خویش که شرمت ز بیگانگان است و خویش