یکی عورت طواف از عطار نیشابوری الهی نامه 17

1 یکی عورت طواف خانه می‌کرد نظر افکند بر رویش یکی مرد

2 زنش گفتا گر اهل رازئی تو چنین دم کی بمن پردازئی تو

3 ولی آگه نهٔ تو بی سر و پای که از که بازماندستی چنین جای

4 گر از مردی خود بودی نشانیت سر زن نیستی اینجا زمانیت

5 تو اینجا از پی سود آمدستی نه از بهر زیان بود آمدستی

6 تو خود را روزِ بازاری چنین گرم زیان خواهی؟ نداری از خدا شرم؟

7 خداوند جهان پیوسته ناظر تو از وی غایب و او بر تو حاضر

8 چو یک یک دم خدا از تست آگاه چرا چون ماه می‌پیچی سر از راه

9 چو حق با تو بوَد در هر مقامی مزن جز درحضورش هیچ گامی

10 اگر بی او زنی یک گام در راه بسی تشویر باید خوردت آنگاه