کسی طی می تواند کرد راه از اسیر شهرستانی غزل 49

1 کسی طی می تواند کرد راه ای بیابان را که پای شوق او از سبزه نشناسد مغیلان را

2 به جایی می رسد پاکیزه گوهر گرچه در اول صدف زندان نماید قطره باران نیسان را

3 چه داند دلبری طفلی که در گلزار میخواری ز بوی می نکرده غنچه اش آلوده دامان را

4 زچشم پر فریب محشرانگیز تو می آید که از یک جنبش ابروکند بنیاد ایمان را

5 شوی آلوده دامان تر ز خاک کشتگان مگذر به تقریب دگر پامال کن خون شهیدان را