کسی طی می تواند کرد راه ای بیابان را
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 کسی طی می تواند کرد راه ای بیابان را که پای شوق او از سبزه نشناسد مغیلان را
2 به جایی می رسد پاکیزه گوهر گرچه در اول صدف زندان نماید قطره باران نیسان را
3 چه داند دلبری طفلی که در گلزار میخواری ز بوی می نکرده غنچه اش آلوده دامان را
4 زچشم پر فریب محشرانگیز تو می آید که از یک جنبش ابروکند بنیاد ایمان را
5 شوی آلوده دامان تر ز خاک کشتگان مگذر به تقریب دگر پامال کن خون شهیدان را