1 دل نرم کن به آتش و از بابزن مترس کز تخم مردمانْت برون است پرو بال
اولین نفری باشید که نظر میدهید
این شعر چه حسی در تو زنده کرد؟ برداشتت رو بنویس، تعبیرت رو بگو، یا پرسشی که در ذهنت اومده رو مطرح کن.
1 تیز بودیم و کند گونه شدیم راست بودیم و باشگونه شدیم
2 سرو بودیم چندگاه بلند گوژ گشتیم و چون درونه شدیم
1 کفت گویی که کان گوهرستی کزو دایم کنی گوهر فشانی
2 چو جانت از جود و رادی کرد یزدان تو بیجان زنده بودن کی توانی ؟
1 می تند گرد سرای و در تو غُنده کنون باز فرداش ببین بر تن تو تارتنان
شماره موبایل خود را وارد کنید:
کد ارسالشده به