ز سودای غم عشقت چنانم از جلال عضد غزل 200

1 ز سودای غم عشقت چنانم که سر از پا و پا از سر ندانم

2 سر از دستم بخواهد رفت روزی همان بهتر که در پایت فشانم

3 چنان افتاده ام پیش درت خوار که پنداری که خاک آستانم

4 اگر هجران تو عمرم سرآرد دهد وصلت حیات جاودانم

5 گل مهرت ز خاک من بروید چو زیر گل بریزد استخوانم

6 ز من روز قیامت هر چه پرسند به غیر از دوست ناید بر زبانم

7 مرا از بهر عشقت آفریدند چه کار دیگر است اندر جهانم

8 دلت ای یار! بر حالم بسوزد اگر درد دل خود بر تو خوانم

9 بده کام جلال خسته امروز که تا فردا بمانم یا نمانم