1 هشیاریم گلی ز گلستان بیخودی رفتم ز خویش جان من و جان بیخودی

2 هستی مرا رسانده به معراج نیستی بالاتر است از همه جا شان بیخودی

3 گرم آشنا نگاه تو را دیده تا به خواب گردیده سراسر دیوان بیخودی

4 بلبل شود شعور دو عالم در این چمن گل گل شکفته چاک گریبان بیخودی

5 آگاهیم گداخت نمی سازد خرد دست من است و دامن نسیان بیخودی